Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή"Αγάπης κι Έρωτα Στοχασμοί"

2
Εστιάζομαι σε μια γραφή κι εκείνης επικαλούμενη τη μαρτυρία
πως «…….Η Αθανασία είναι η κόρη του Θανάτου
και ο Θάνατος είναι γιος της Ζωής
και η Ζωή είναι κόρη του Φωτός
και το Φως είναι η αύρα του Θεού
και ο Θεός είναι η Αγάπη, που γίνεται Ποίηση
και ο Έρωτας είναι ο αιώνιος πόθος της Αγάπης,
να γίνεται Ποίηση
και η Ποίηση είναι το λίκνο της Αθανασίας»…{1}
κι όσο των νοημάτων στοχάζομαι την ουσία
σπρώχνω τον εαυτό μου να εισχωρήσω ακόμη πιο βαθιά,
στη δεξαμενή της Σοφίας του Ενός.
Ν’ αντλήσω έννοιες εκεί και νοήματα για τα ερωτικά,
να ’ναι ο λόγος μου πιο μεστός.

Κι ο νους δεν δειλιάζει να τα πει με το στόμα,
πως από παλιά και πριν από τη Βίβλο ακόμα,
Έρωτας κι Αγάπη μυστήρια είναι ιερά,
μ’ ασύλληπτη στην έκτασή τους έννοια και πολύ βαθιά.
Με τη βίωσή τους, αποκαλύπτονται τα μεγάλα μυστικά!
Κι εδώ είναι η μεγάλη στη γήινη διαδρομή διαφορά.
Όσο αγάπη κι έρωτας κρατούνται χειροπιαστά και τρυφερά
σαν άγιο πνεύμα ζωής και Θεϊκής δωρεάς ευλογία,
και μ’ αυτή την έννοια έχουν στη ζωή μας τα πρωτεία,
εξυψώνουν την ύπαρξή μας λαμπρύνοντας την όλη μας πορεία!

3
Μα σαν στρέφω το βλέμμα στη σημερινή μας οδοιπορία,
ω! τί κεραυνοί αντηχούν εν αιθρία!
Όμοια με τους Πρωτόπλαστους, δεν δείχνουμε δυσπιστία
στο «φίδι» που με χίλιους τρόπους μας παραπλανά
και στην Οδύσσεια μας παραπλέοντας απ’ των Σειρήνων τα νησιά
παρακούμε τις εντολές που δόθηκαν με τόση σοφία
και παρασυρόμαστε απ’ τα τραγούδια τα πλανερά!

Με παραινέσεις θεωριών, δολώματα εποχής δελεαστικά,
γιομάτα υποσχέσεις ζωής με δώρα σαγηνευτικά
ω! πώς καταλήξαμε να βιώνουμε τα «ερωτικά»!
Επιδερμικά, δίχως τη ζωογόνα της αγάπης ζεστασιά!

Εκφράζουμε λέξεις γιομάτες σύγχυση κι αμφιβολία!
Οι όρκοι μας μένουν λόγια στην κυριολεξία!
Ω! Πόσο ξεστρατίσαμε από δρόμους αρετών στην πορεία
και πνέει ένας άνεμος στη ζωή, μ’ απόλυτη πλέον ασυδοσία!
4
Το πνεύμα μου δέρνεται από έντονη απορία!
Πού ο σεβασμός στον Έρωτα μ’ Αγάπης μεγαλοπρέπεια;
Πού η Τιμή; Πού η Αξιοπρέπεια;
Πού η εκτίμηση στην Φιλία; Στην καλή γειτονία;

Ω! Λες και γεννήθηκε μια καινούργια θρησκεία
που ’χει σ’ όλο τον κόσμο με ταχύτητα φωτός διαδοθεί,
κι ισοπέδωσε όσα στη ζωή από παλιά νόημα έδιναν κι αξία!
Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα και τούτο έχει συμβεί,
αλήθεια, ποια η θέση μας απέναντι στην νέα λατρεία
που στις μέρες μας ενέσκηψε γιομάτη σκοταδισμό;

Θα μείνουμε αδρανείς, άβουλοι και μοιραίοι με το κεφάλι σκυφτό
ή θα κάνουμε την υπέρβαση ν’ αλλάξει τούτο το σκηνικό!
Ε, λοιπόν, ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί μια νέα σταυροφορία,
στην οικογένεια, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία,
με τους δικούς, φίλους και γνωστούς στην ευρύτερη κοινωνία,
στη ζωή να επαναφέρουμε του Θείου Έρωτα διάχυτη παρουσία,
φωτός να στεριώνουν έργα, με της Αγάπης τη μαγική ουσία!