Μιαν απορία θα την πω

Μη με πείτε επαναστάτρια,
ούτε πολιτική ακτιβίστρια.
Μια γυναίκα είμαι απλή,
καθημερινή,
που ζει σε μια χώρα μικρή,
υψωμένη ανάμεσα σε βουνών κορφές
κι απλώνεται σε γαλάζιες θάλασσες δαντελωτές.
Πείτε με όμως μια γυναίκα ζωής ποιήτρια,
από ράτσα μαχητική,
μ’ ανεξάντλητο απόθεμα στην υπομονή,
που οδυνηρούς συλλογισμούς απ’ τις εμπειρίες στη ζωή
τους κάνει τραγούδι αντιπολεμικό
διαλέγοντας λέξεις που μήνυμα έχουν πνευματικό και πολιτικό
γιατί πάνω απ’ όλα επιθυμεί
και μ’ έργα το προσπαθεί,
στη συμβίωση των ανθρώπων
αγάπη κι ειρήνη να επικρατεί.

Μα την κρυφή μου απορία πρέπει να την πω.
«Για τις αμαρτίες του κόσμου ο Χριστός πέθανε στο σταυρό,
αλλά δεν ξέρω αν πέθανε και για αυτές των γυναικών».