Η μεγάλη νίκη

Απ' την αρχή του δρόμου και σ' όλο το ταξίδι μου
γιόμιζα το δισάκι μου σπυρί-σπυρί,
μ' όνειρα και προσδοκίες.
Και στον αγώνα τον καλό. με πόνο και κόπο
-θεία εντολή-αυτό ξεχείλισε και βάρυνε απ' τ' αγαθά!
κι ήταν πολλά!
Δεν αρνήθηκα ποτέ, σ' όσους συνάντησα στο δρόμο διαβάτες
να μοιραστώ χωρίς δισταγμό,
την μπουκιά το ψωμί και το κρασί,
ευλογημένο ιδρώτα που κέρδισα στη ζωή.
Πόσο μεγάλη η χαρά, να προσφέρεις χωρίς ανταμοιβή!

Κι αυτοί που χόρτασαν κι ενώ στην αρχή μου ζήτησαν λίγα,
με ξεγέλασαν στη πορεία και τ' άρπαξαν όλα!
Και μ' εγκατέλειψαν στο δρόμο μονάχη κι ολότελα γυμνή!
Σαν τί άλλο χειρότερο στη ζωή μου μπορούσε να συμβεί;

Μα ας είναι. Του τιμωρού το σπαθί
το' βαλα πίσω στη θήκη.
Δεν θα λερώσω τα χέρια μου μ' αίμα.
Υπάρχει Θεία Δίκη.
Δεν είδα κι εκείνους να περπατούν νικητές!
Ούτε κι εγώ θα σκύψω το κεφάλι ηττημένη.
Κι απ' την αρχή ξεκίνησα το δρόμο πεισμωμέμη.

Με μια μονοκονδυλιά τα διέγραψα όλα
και το "εγώ" μου κάθησα σ' ένα σκαμνί
και του 'πα! Και τώρα, οι δυό μας!
Ας ήμαστε γυμνοί και μόνοι.
Θα πιάσουμε ξανά κι απ' την αρχή,
της ζωής μας το τιμόνι.

Και ή θα πετάξουμε στα ψηλά
κι από κάθε είδους δεσμά λυτρωμένοι,
ή στη μιζέρια τούτης της γης
θα μείνουμε δω καρφωμένοι.

Μη κλαις λοιπόν για κείνα που 'χασες
και κλέφτες σου τα πήραν.
'Υλη και χώμα ήτανε, φθαρτά και μάταια στο διάβα του αιώνα.
Ανήκουνε στο παρελθόν και γίναν μύθος κι ιστορία.
Αλλού είναι το νόημα κι αλλού είναι η ουσία.

Για κείνα που δεν θα 'λθουνε,
δεν έχεις λόγο να θρηνείς ψυχή μου.
Κράτα κρυφό το μυστικό που θα σου πω
κι είναι η δική μας νίκη. Αυτό έχει σημασία.
Πρόφθασα στ' άπειρο, απ' την αρχή ν' αφήσω,
στ' απύθμενα τα βάθη τ' ουρανού,
της αθάνατης ψυχής τη δύναμη
και τα μεγάλα όνειρα, την ομορφιά του νου!
Αυτά τα δυο, ποιος θα μπορέσει να τα πάρει
αφού τα πρόσφερα στα χέρια του Θεού;

από την ποιητική συλλογή "Σκόρπια φύλλα"